---My Little Bride---(2003)

Bu filmi çok ama çok uzundur izlemek istiyordum, hatta Kore filmlerine ilgi göstermeye başladığım ilk zamanlarda “izleyeceğim” diye göz diktiğim ama bir türlü izleyemediğim, belki tembellikten, belki o sıralara izleyecek bir yer bulamamaktan veya o yerlerden haberdar olmamaktan dolayı ancak bugün oturup bitirebildim.Aslında daha önceden birkaç defa izlemeye yeltendim; hep başını izledim ama hiç ileriye gidemedim.Bu kadar çetrefilli bir geri hikayeye sahip olsa da; ilk kez hikayesini okuduğumda beni nasıl heyecanlandırdığını hala hatırlarım...

Benim küçük gelinim; adının hakkını veren filmlerden.Büyükbabalarının arkadaşlığından dolayı birbirine yakın olan iki ailenin torunlarının başına geleni anlatıyor bu hikaye.Büyükbabalar doğacak çocuklarını evlendirmek için söz veriyorlar birbirlerine; ama çocukların ikisi de erkek olunca bu söz bir sonraki kuşağı evlendirmek üzere tekrarlanıyor.Son kuşakta kızımızdan yaşça büyük yurt dışında okuyan; eğlenceli, biraz da sapık bir bünyeye sahip erkek karakterimiz büyükbabanın hastalığı üzerine apar topar ülkesine dönüyor.Kızımız ise, daha 15 yaşında olup liseye gitmekte bu sırada.Büyük baba bu ikisini alıyor karşısına ve “sizden son isteğim evlenmeniz, yoksa huzur içinde ölemem” diyerek azcık da ölüyorum ayaklarına yatıyor ve duygu sömürüsünün kelime manasını bizimkiler üzerine bire bir uyguluyor..

Bizimkilerde; çocukluktan beri birlikte büyümüş, oynamış, kavga etmiş; abi-kardeş gibi bakmışlar birbirlerine.Ancak yapılan baskılara dayanamayıp sonunda mihraba doğru kol kola ilerliyorlar.Aynı evde, farklı odalarda yaşayan iki çocuk gibi yemek yaparken, ellerindeki pırasalarla kılış dövüşleri yapıp, bulaşıkları kim yıkayacak diye taş-makas-kağıt oynayacak kadar olgun takılıyorlar yani.Kısacası hep birlikte eğleniyorlar ama işler belli bir süre sonra ciddileşmeye başlıyor.Zira hanım kızımızın okulda hoşlandığı bir beyzbol oyuncusu etrafta dolanırken ve “kocası” intörn olarak okula öğretmenlik yapmaya gelirken; herkesten evli olduklarını gizlemek daha da zorlaşmaya başlıyor.Tabi kocasına sarkan ve onun peşini bırakmayıp evlerinin kapılarına kadar dayanan sınıf öğretmeni de her şeyin üstüne tuz biber olabiliyor..

Eğlenceli bir film; büyük şeyler umut ederek izlememek gerek yalnızca; şöyle arkanıza yaslanıp rahat rahat güldürecek, eğlendirecek bir Kore yapımı.Bu filmi çok çok öncelerde izleseydim –kendimi biliyorum- bu yorum daha farklı olurdu.Daha güzel cümleler etrafı süsleyebilirdi ama onca Kore filmi izledikten sonra bana artık “sıradan” geliyor.Bazı şeyler çok hızlı geçilmiş mesela; daldan dala konuyoruz izlenimi verilmekle birlikte, sonuçta eğlendirebiliyor, filmin artısı da bu.